Half acht op, even een kopje thee op de kamer met heet water
uit de thermoskan die klaar staat op de veranda. Acht uur ontbijten met
broodjes, gebakken eitjes en pannenkoeken met stroop. Om 9 uur stappen we in de
boot. We varen een half uurtje, leggen aan de kant van de rivier en lopen de
jungle in voor een twee uur durende tocht naar een bergje midden in de jungle.
We zien heel veel vogels en ook een giftige slang midden op ons pad. Gelukkig
ziet onze gids David het beestje op tijd en we lopen er allemaal veilig
omheen. Eindelijk staan we aan de voet
van de berg. Na een klim van een kwartiertje staan we op de top en hebben we
een prachtig uitzicht over de jungle en in de verte zien we de beroemde
kasi-kasi-ma. We wandelen weer terug naar de boot waar een koel drankje al op
ons wacht.
Om drie uur gaan we eten:
roti met kip kerry. Aan Inger is
gedacht met een vegetarische variant. Na het eten doet ieder waar hij/zij zin
in heeft zoals hangmatteren. Ik besluit met de GPS de landingsbaan op te meten.
De baan loopt NE-ZW en is precies 1 km lang met aan beide kanten een niet
onderhouden openplek van ongeveer 200 meter, ruim groot genoeg voor de kleine
vliegtuigjes die hier landen.
Om vijf uur verzamelen we ons voor een spoedcursus
boogschieten. Maar eerst krijgen we een cursus in het gebruik van
lokroepfluitjes. Het is een fluit gemaakt van dierlijk bot en uiteindelijk weet
alleen Inger ere nig geluid uit te krijgen. Het boogschieten valt niet mee. Je
moet de boog behoorlijk spannen en dat kost flink wat kracht als je de techniek
nog niet beheerst om dat met een snelle vloeiende beweging te doen. Laurien weet het doel een keer goed te raken,
ik ben al blij als de pijl een beetje aardig wegvliegt.
Na
een smakelijk diner met een maaltijdsoep gaan we rond acht uur de boot in. We
varen een eindje stroomopwaarts, waarna de motor uit wordt gezet. Terwijl we
terugdrijven in het maanlicht van een wassende maan luisteren we naar de
dierengeluiden in de jungle en kijken naar de geweldige hoeveelheid sterren. We
zien verschillende sterren vallen. De gids vertelt ons wat nu precies de
geluiden zijn die we horen. Op het einde herken ik de geluiden van een
electrische generator en een hond: jammer, we zijn weer in het dorp. Het is
inmiddels negen uur, we drinken wat thee, de dames plakken alvast slingers voor
Joris’ verjaardag. We gaan op tijd naar bed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten