Inger, Laurien en ik staan even voor drie uur 's nachts op om opnieuw naar Frans Guyana te reizen. Monique en Joris houden het voor gezien dit keer. We zijn rond vier uur op het strand en terwijl wij rondlopen op het strand speuren de gidsen het strand af om schildpadden te vinden. Net als de dag ervoor vinden we wel nestjes met achtergebleven schildpadden die onderin het nest zaten en daarom moeilijk uit het nest komen die we helpen. Het zijn er een stuk of twintig, waarvan twee dood en een heel sterk verzwakt.
Ondanks alle inspanningen krijgen we helaas de grote schildpaden niet te zien: het is het einde van het broedseizoen en bovendien volle maan, hetgeen de kans om schildpadden te zien te krijgen nog verder verkleint. Als de zon opkomt gaan we met de zon aan de ene kant en de maan aan de andere kant terug naar huis om te gaan slapen. Om zeven uur liggen we er in.
Vóór negen uur zitten we aan het ontbijt en dan snel onze spullen inpakken. We varen naar de stad St. Laurent op Frans Guyana, waar we o.a. de gevangenis zien waar Papillon heeft vastgezeten voordat hij werd overgebracht naar het duivelseiland, waarvandaan hij uiteindelijk is ontsnapt. Rond half twee lunchen we met de inmiddels zeer bekende rijst met kip vlakbij onze boot in St Laurent. Daarna steken we weer over naar Albina in Suriname, waar een minibusje op ons wacht om ons terug te rijden naar Paramaribo. Op de terugweg doen we de reis minstens een half uur sneller, omdat de chauffeur als een bezetene rijdt, lijkt ons niet goed voor het busje. Later blijkt dat het ook niet goed geweest is voor mijn laptop: het ingebouwde toetsenbord is eenvoudig kapot getrild. Terug in Paramaribo checken we weer in en na een lekkere douche gaan we naar een Indonesisch restaurant in Zuid Paramaribo dat Sarinha heet. Het blijkt een van de beste restaurants te zijn waar we hebben gegeten en ook nog normaal geprijst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten